Ýnsan ki aciz, muhtaçtýr bir çok þeye. Ebediyet olmasa ruhen tatmin olamaz. Küçücük bedeninde, saklý bin bir mucize, Kendine ne lazýmsa, olmasa yaþayamaz.
Var bir maddi yapýsý,birde manevi yönü. Beslenmesi gerekir, Allahýn her bir günü. Aç mide gýda ister, iman süsler gönlünü. Çiçekli bahcelerde, gezmeyede doyamaz.
Sýrtýndaki aðýr yük daðlarýn çekmediði, Gizli hiçbir yönü yok, Allahýn bilmediði. Kainatla alakadar imtihanýnýn gereði. Var cüzi iradesi sýnavdan kurtulamaz,
Ýnsaný en güzel surette yaratmýþ Mevlam. Kabiliyet nevinden, verilmiþ birçok ilham. Huyu ölümle çýkar,ruhunda türlü evham. Herkes ayrý alem, kimse kimseye uymaz.
Mehmet DEMÝREL 11.05.2011 Sosyal Medyada Paylaşın:
m.demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.