Ömrüm Kıskaçta

Ömrüm Kýskaçta

öyle bir acýktým sana
seni sevmeye
konuþmayý
inançlarýna ters özleyiþlerinle eskimemeyi
bak hala birgün geleceðim diyorum
deðiliz daha eþiðinde son oyun çýðlýðýmýzýn
ve ezilmiþ çimenler kokarken
susuþumuzun heveslerimize küskün ýrmaðýnda
bak hala birgün geleceðim diyorum
sakla yokluðumu derinden hissetmiþliðini
seni bir tomurcuðun açýlýþýnýn narin yolculuðunda
alacaðým kendinden
sakla sendeki yokluðumu
farkýnda olmadýðýn ilk ve son yolculuðumu

kýrgýn vakitlere dek otururduk
bakýþlarýmýzýn özlemleri hayrete düþüren sýnýrsýzlýðý
dudaklarýmýz kalem olurdu
yüreklerimizin hýrslý sayfalarýna
gidiþin eðri kaldýrýmlarý dost bildirirdi
gönül aðrýlarýma acýlý bitab yýkýk
el ayak çekilirdi yalnýzlýðýmdan bile
ömür üvey kardeþim olurdu yaþamaksa analýðým



hayallerimin direðiydi
yamacý öfke daðlarýmýn
gidiþiyle sel götürürdü
neyim varsa...
kayalýklara dikerdim gözlerimi
ürperince öðlen sýzýlarým yanaðýmda
yanýmda yoksun …
zaman belasýyla sürgitlerde kýskaçta ömrüm...


korkmadýðým bu engerekleþme
zindanlaþtýramayacak aþka ulaþma sürekliliðimi
kývýrcýk ve kýrçýl eskiyecek yüzüm
kapýma zorla dayanacak öðle sonralarý
ama artýk ben hiçbir vakte çocuk olmayacaðým
durgun göllere aðlar içimdeki ýrmak
gözlerimi kapasam karanlýða haksýzlýk olur
yanýmda yoksun...

Kaðan Ýþçen


Sosyal Medyada Paylaşın: