Ben Senin Yokluğunu Sevdim

Ben senin yokluðunu sevdim
Bir gün gelip gözlerin gözlerimi ararsa eðer
Ardýna bak geride býraktýðýn eserin
Dimdik asil bir þekilde ayakta duruyor olucak
Yaþadýðýmýz mutlu yýllarý hatýrladýkça
Göz yaþlarýna boðulacaksýn.

Ne diline söz geçirebileceksin nede kalbine
Ellerini ilk tuttuðum gözlerine ilk baktýðým an
Aklýna her geldiðinde için için yanacaksýn
Ölmek isteyeceksin ama ölemeyeceksin.

Bozuyorum artýk aþk yemininlerimi
Bozuyorum artýk yaþadýðýmýz hayalleri
Dilimde sözlerim tükenmiþ bir haldeyim
Gittiðin günden beri ne konuþabiliyorum
Nede yaþadýðýmýz ölümsüz aþký haykýrabiliyorum
Ýçimi öylesine bir sessizlik kapladýki
Sanki ölüm sessizliðine büründü tüm ömrüm.

Ýþte yine aklýma düþtün gecenin bir yarýsý
Yine yaþadýðýmýz mutlu senelere gitti aklým
Dön desemde dönmezsin biliyorum
Beni eskisigibi sev desemde sevemezsinki
Yaþadýðýmýz ölümsüz aþk sonsuza dek
Artýk geriye gelmeyecek biliyorum
Yokluðunu bile bile yokluðuna gidiyorum.

Ne çýkardýki yanýmda olsaydýn
Ne çýkardýki baþýmý omzuna dayasaydým
Ne çýkardýki bana eskisigibi aþkým deseydin
Gittiðin günden beri aklýmdan hiç çýkmayan
Tek þey var aþk dolu bakan
Can alýcý o yosun gözlerin birde ýlýk nefesin.

Seni ben bir annenin evladýný sevmesikadar
Sade þeffaf canýný canýna katacak kadar
Ugruna ölümü bile göze alacak kadar çok sevmiþtim oysa
Þimdi yoksun yanýmda biliyorum dönmeyeceksin
Dönmeyeceðini bile bile ben senin yokluðunu sevdim...


Sosyal Medyada Paylaşın: