Ben karanlýk gecelerin yorgun yalnýzlýðý,
Sen,sessizliðin çýðlýðý beynimi kavuran
Bitmez gecelerin ayazýnda.
Ben küçük bir çocuk korkak ve yalnýz,
Sen,afakan olup üstüme yürüyen
Soðuk bir katil edasýyla...
Annemi özlediðim korktukça yaðmurlu gecelerde
Sen,dört duvar,üç beþ parmaklýk,
Annemden ayýran beni...
Ben bir garip yolcu kendini bilmez
Savrulurken ebediyete,
Sen,üstüme beyaz kefen;
Biraz sýcak biraz soðuk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.