O kirli dumaný soluyan mavi elbiseli adam, Kulak verin ona. Çözmeye çalýþýn içindeki nefreti,kendini susturduðu için. Ýnanýn ki tüm ipler elinde,kehanetcidir de. Gri renkli elbisesini giydiðinde,göz yaþýný yaðdýrýr üzerimize..
Bizlerin viþne rengi kiremitleri,onun troyalý çatýsý var. Sýrf onu anlamamýz için bizden birini seçmiþtir, Oda anlayacaðýmýz dilden konuþmuþtur, Ki boþuna koymamýþtýr çatý taþlarýnýn adýný, Homerosun troya savaþýn dan esinlenerek...
Koca kazanlarda piþirir aþýný,ve güneþ ateþinde kýzartýr ekmeðini, Dilediðinde beyaz kartanelerini avcuyla serpiþtirir üzerimize, Ve bizler seviþirken odamýzda O martý kanatlarýna takmýþtýr uçurtmasýný, Yalnýz olan insanlar,dokunma arzusuyla uzatýr elini Uçurtma renksiz ama havalýdýr,ismini rüzgar koymuþtur...
Utanç nedir ki? insanlar ve savaþlar için, Ama o utanýr,gizler güneþle ayýn seviþmelerini, Biz adýný tutulma koyarýz,aç gözlülükle onlara bakarýz, Onlar resmi geçit sonrasý usulca öpüþürler Ve kapatýr perdelerini gökyüzü,karanlýkdýr tüm ülkeler....
Eskiden çok eskiden þamanist olanýmýz tapýnýrdý, Þimdi tapýnýrýz rengi yeþil mezara,bez içi muskalara. Bu þiir sonrasý,elimi uzatacaðým gökyüzüne, Kuyrugundan tutmaya çalýþacaðým uçurtmanýn, Ve düþler içinde koþarak gideceðim Mavi renkli ülkenin yýldýzdan evlerine...
Sende kaldýr kafaný sevgili, Bu gece buluþalým seninle, Göktaþý bahçesinde, Ve öpüþelimde...
DEVRÝM DOKDERE Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.