...
Seni anlýyorum
Yansýdýðýn zamandan hüzün biriktiriyorum
Alnýmýn ortasýndaki çatýlmýþlýða
Seni yaþýyorum Sylvia
Bir türlü buluþamadýðým aksim
Çatlak bir aynadan kan sýzdýrýyor kýrgýnlýðýma
Damarlarýmda koþuyor panik ataklý çocuk
Þizofren bir sevdaya
Daha manik depresif halini yaþayamadan
Ayrýlýðýn
Kendi hayatýmý ön koltuktan absürd tiyatro izler gibi
Aðlarken izliyorum
Algýlayamýyorum Sylvia
Kimsenin beni anlamasýný beklemediðim gibi
*Ölüm bu gece ne yakýn
Az önce saçlarýný okþadým bir hastane odasýnda
Annemin yarým kalan hesabýydý
Benim tanrýya duam
Kaç kez baðýþlar tanrý beni
Çocuklar yalan söyler mi Sylvia
Ben hiç yalan söylemedim
Affeder mi tanrý beni
Deþifre ettim
Ruhumu
Þiirler anlýyordu
Ve kapatýyordu algýda eksikliðimi
Sessiz ve sorgusuzca üstelik hüküm vermiyorlardý
Ne tuhaf hayat düþtün mü?.Neren acýdý demez hiç
Hesabýný veremediðin her yaranýn
Tek ortak adýdýr piç
Seni anlýyorum Sylvia
Kimsenin beni anlamadýðýný bilerek
Demir parmaklýklarýný aralayamadan
H a y a t ý (mý) n
Tanrýnýn beni son kez affetmesini düþleyerek...
de_soulmate