hadi ver katran saçlarýný rüzgâra sana bahçedir göðsümdeki bereketli toprak bir fide yükselirken türbe yeþilinde gövdesinden sarkan iki zeytin tanesinde gözlerin hükümsüz büyür hadi sür bahçemi salkým saçak birazcýk saçlarýn koksun yapraklarým filizimde az da dudak
kanýma ekmek doðrayarak sindiriyorsun bana yeminli duygularý ve mabedinde gizlice taþladýðýn serçe yüreðimden gözbebebeklerime yürüttüðün ateþlerle beni eksik býrakýyorsun topladýðýn tüm mavileride tutuþturarak erdemli bir intikamýn acý þerbetinde fokur fokur kaynýyorsun
buselik sedalarýn ezgisine hem yaban hem de yavandýr þimal ki elinde yanan çaputta berfin deðil cidarýmda bir kýþ gülü gibi titriyorum kim bilir belki de bu yüzden senden bu kadar korkuyorum
öyle bir militan ruhla beni güncelerinde yarý canlý býrakýyorsun ki dilime iliþtirdiðin bir kaç sýð sözcükle annemin adýma sürdüðü anlam gibi duruyorsun yüreðinde göveren bir menekþenin gölgesine saklandým mecburen ve yine benim avurtlarýndan gamzelerine sarkan baþak bir silahýn tetik ucunda sallanýyor çaresizliðim zaten dokun istersen gör nasýl þimal-i hicranda vurulur aþk
Faruk CÝVELEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kızıl Gazel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.