Bin dokuz yüz on dörtte, afakta esti keder Tipiye yenik düþtü, þanlý doksan bin nefer Þahadete erdiler, böyle bitti son sefer. Allahuekber daðýn, eksilmiyor dumaný Þuur mantýk susuyor, durduruyor zamaný
Nidalarda tekbirler, semaya erdi niyaz Ölüm saklý uykuda, yastýk buz örtü beyaz Kara kýþ bastýrdýkça, vurdu þiddetli ayaz Tükenmiþti çareler, kesilmiþti âmâný O amansýz fýrtýna, dondurdu her imkâný
Soðanlý yaylasýnda, nice yýldýzlar söndü Aman Yüce Allahým, bu ne kara bir gündü Allahuekber daðý, ak mateme büründü Kaybolmuþtu hedefler, dehþet sardý her yaný Karlarýn kucaðýnda, süzülüyordu caný
Mevsim hüküm kesmiþti, zemheri acýmasýz Çamlarýn uðultusu, dal aðaçta rahatsýz Ordu yemenden dönmüþ, üstelik teçhizatsýz Yiðit Mehmetçiklerin, kalmamýþtý dermaný Yine de aldýrmayýp, dinlediler fermaný
Egemenlik bizimdir, etmiþtiler ifade Baþka düþünce yoktu, tek vatandan ziyade Üçüncü ordu düþtü, kaldý birkaç piyade Hepsi ana kuzusu, bu ülkenin civaný Alabora olmuþtu, çünkü yoktu kaptaný
Sen bahadýr askersin, yüreðinde metanet Azimli cengâversin, makamýn olsun cennet Saygýyla anýyoruz, Rabbim eylesin rahmet Ruhlarýnýz þad olsun, tarihte belli þaný Ne hazin harekâttýr, Sarýkamýþ destaný
Allahým; zeval verme, muzaffer ordumuza Allahým; zeval verme, þu cennet yurdumuza Allahým; zeval verme, hiç bir tek ferdimize Kevserî der: bu vatan hepimizin vataný Sakýn unutma yâd et, ecdadýný ataný
Âþýk Kevserî
Sosyal Medyada Paylaşın:
dursunkevseri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.