yoksa döþümde sýðýntý bir gül...
yoksa düþen avuçlarýma
bir yaðmur damlasý
ey saki
þarabýn zehirdir bana
götürme beni hazana
bahar gelecek, bekle
o zaman
þarabýna bülbül konacak
içelim elbet
sakýnma aþktan meyi sevgili
ver doyursun þiiri kýzýl renkli güneþ
al, avuçlarýnla savur gözlerime
lal renkli serpintide uyuyalým gece vakti
gecenin sunduðunda bulalým aþký
sarhoþ olalým yusuf kuyusunda bir asýr
ve sustur beni
sustur ki aþk esrimesin þiirimden.
Gel sevgili
emzir beni yediveren memelerinden
doyur beni ateþ kývýlcýmý þarabýna.
Ve uyut beni, uyut ki susayým.
k.t.