HER ŞEY DEĞİŞSE DE
Durmak bilmeyen yelkovan gibi
Aðýr aðýr dönüp duruyor dünya
Suyun sessizce çekilerek gittiði gibi
Zaman akýp gidiyor hýzla.
Göz açýp kapanýncaya kadar
Çabucak geçiyor yýllar.
Her geçen gün eksiliyor
Bir yaprak daha
Duvarda asýlý takvim yapraklarýndan.
Bahçelerde her sonbahar
Sararan yapraklar gibi
Yavaþ yavaþ saçlarýma düþüyor
Bembeyaz aklar.
Her geçen gün daha da sýklaþýyor
Yüzümde keskin çizgiler.
Daha da sýzý veriyor omuzumdaki aðrýlar
Öylesine deðiþiyor ki her þey
O kadar acýmasýz aynalar.
Deðiþmeyen tek þey
Sesini duyduðum yorgun kalbim
Eskisi gibi atmasa da
Duygulu ve hüzünlü çoðu zaman.
Öyle çok þey var ki
Farkýna varmadýðým
Öyle unutulmaz anýlar var ki yaþanan
Hissetsem de hissettirmek istemediðim.
Sevsem de söyleyemediðim
Öyle sevgiler var ki saklý
Öyle buluþmalar var ki göz göze
Ama yasaklý.
Ýstesem de artýk durduramam zamaný
Mutlu olduðumun bile
Farkýnda olmadýðým anlarý
Öylesine yaþayýp gidiyorum haftalarý aylarý
Cevabýný bilmediðim
Sorulara cevaplar arýyorum
Kýsacasý.
Her þey deðiþiyor
Gün geçtikce baþkalaþýyor
Topraðýn rengi.
Deðiþmeyen tek þey ise
He zamanki gibi
Küt küt atan kalbim.
Deðiþse de dünya
Sevgiler deðiþmez ki ,deðiþemez ki.
2008.Ýstanbul.OSMAN ÖZTÜRK.
Taflan Mevsimi Þiir Kitabýmdan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.