Ýçimde yazdan kalma kavruk bir akþam var, Tebessüm ettiren anýlar, Hasrete gebe bir yürek... Kupkurusun hala, Esmer, kara kuru, O zeytin tanesi gözlerin beni aramýyor, Ve sende aramýyorsun. Uzaksýn olmadýðýn kadar, Her gün artarak yok oluyorsun... Bir zamanlar diye baþlamak, Çaresizlik mi bilemiyorum. Ama hep bir zamanlar diye baþlýyorum... Saçlarýnýn her teline, Bir kadeh kaldýrýyorum, Gözyaþlarýmýn her bir damlasýna, Anýlarý koyuyorum... Bir haziran akþamýnda gitmiþtin, Senden sonra her ay haziran, Her gündüz akþam... Olsun, sen üzülme yeter. Sitem gizlemez sözlerim, Ben hasret eker, Acý biçerim... Camlara vuran yaðmurlar, En az benim kadar yalnýzlar, Raks et rüzgarlar gibi... Ellerini hep gökyüzüne aç, Ne kadar maviymiþ oysaki yalnýzlýk...
Gökhan DEMÝR
20:35 10.05.2011...
Sosyal Medyada Paylaşın:
BağdatlıRuhi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.