Bahman Ghobadi’nin “Kaplumbaðalar da Uçar” filminin ardýndan…
Yaslý ve yaþlý bir coðrafya çaðlardýr kimliksiz topraðý ve insanýyla ve derinliðini kimselerin ölçmediði bir uçurum Baþ ucunda bir çift mavi lastik ayakkabý Bir kapýnýn eþiðinde çýkarýlmýþ gibi yan yana Her an yeniden giyilecekler sanki Oysa gün yükselirken eksiliyor çocuk ayaklarýnýn sýcaklýðý Soluyor renkleri rüzgarýn ve güneþin tanýklýðýnda Ardýnda iki oðlan çocuðunun acý merakýný býrakarak
* Kýrmýzý balýklarý çoktan ölmüþ olan gölün derinliklerinde ise sarý bir balýk yatýyor annesi tarafýndan býrakýlmýþ ayaklarýnda kendisi kadar bir aðýrlýkla battýkça soluðu aydýnlatýyor bulanýk gölün yüzünü varlýðýndan habersiz bir trajedinin orta yerinde bir kurban ritüelinin hem nedeni hem sonucu ama o bunu hiç bilmeyecek artýk * Agrin bir kýz çocuðu… gül kurusu elbisesi ayak bileklerinde kol baðlarý ipi býrakýlmayan bir uçurtma gibi ve hep açýk… yaralý umudunun kapýsý gibi lastik ayakkabýlarý mavi renkli çamurlu yollarýn içinde bir çift peygamber çiçeði uzak düþmüþ hayatýndan gözlerinin feri yüzünün çizgilerinde gülmenin izleri kucaðýnda oyuncak bebekleri yok oysa saçlarýnda anne elinin sýcaklýðý var hala ve saçlarý Agrin’in… hasat deminde bir demet baþak ama yaðmalanmýþ ama tarumar edilmiþ… * Agrin bir kýz kardeþ elleriyle yemek yediriyor her öðün hem anne hem bacý olduðu kendisine hem baba hem kardeþ olan kolsuz çocuða “kolsuz kardeþ” mayýn tarlasýnda býrakmýþ dallarýný bir sabah Sadece güçlüleri esirgeyen bir tanrýya adak olarak dalsýz bir koca çýnar olmakmýþ kaderi henüz bilgisinden yoksun olduðu… * Ve Agrin bir anne… on dördüne varmýþ mýdýr ömrü bilinmez ama annesinin babasýnýn cellatlarý ‘annelikle’ prangalamýþlar suya yazýlý düþlerini, rýzasýný almadan… Nefretlerinin tohumunu ekmiþler içinin bakir topraðýna Her gün nefretleriyle iðfal ettikleri yurdu gibi … bu yüzden sev-e-miyor canýndan bir parça olsa da “baþak saçlý” çocuðu… her gün býrakýp gitmeyi düþünüyor ama yap-a-mýyor… çýnar kardeþi kesik dallarýnýn gölgesini sunuyor “sarý saçlýya” * Agrin mayýn tarlalarýnda dört baþlý al bir Þiler Karlý daðlarýnýn Aðlayan Gelin’i Agrin masumiyet paradigmasýnýn zayi þifresi bir trajedinin hep siyah- beyaz kalan resmi Agrin…Ninhursag’ýn öksüz kýzý… * Yaný baþýmdaki trajedi yýllar sonra bir filmin karelerinden sýzýyor belleðime ansýzýn bir kum fýrtýnasýna tutuluyorum gözlerimi esir alýyor uzak sandýðým çölün kumlarý mevsim sonbahar iken Akdeniz’de sönüyor içimde bir kez daha Ahuramazda’nýn ateþi Agrin kurban edilirken Ehriman’a
MÜJGAN KARAKILIÇ EYLÜL-ARALIK 2008 Sosyal Medyada Paylaşın:
mujik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.