HIÇKIRIKLAR

Yolum! hüzünlerden geçer benim
Kaplamýþ bedeni mi, hüzün kefeni
Buluttan yüreðim, yaðmurdan tenim
Aðlamýþ gökyüzüm aðlamýþ beni

Kalbimde, göysümde, saçýmda ki kýrýklar
Öldümde durmadý bende ki hýçkýrklar


Bedenime zamanýn takýldý feryatlarý
Döküldü saçlarýma yýllarýn iþkencesi
Gelmez güneþim yakýldý kanatlarý
Kýrdý kollarýmý rüzgarlarýn pençesi,

Vurdular beni sorguzca, ayrýlýklar
Kýrdýlar kalemi mi asýldý hýçkýrýklar

Sevgi mi, gülüþü mü daraðacýna astýlar
Gecelere verdiler, ruhsuz bedenimi
Kezzapta yýkadýlar, acýlara bastýlar
Yüreði mi, elleri mi, dualar edenimi

Yýllarýmdan kaldý içimdeki yanýklar
Geldide gitmedi dinmeyen hýçkýrýklar

Bedenime acýlarýn þerbetleri sürüldü
Yýkýldý karanlýk kör boþluk kör duvar
Ahretin günahlarý gözlerime sürüldü
Bende mi toplandýlar, yüreðimde ne var

Saklayýn benide, içinizde sandýklar
Lavantalar aðlasýn, kurtulsun hýçkýrýklar

Bir yaprak felaketi savrulur rüzgar
Topraklarýn baðrýna yanýpta düþüyorum
Ýncinir göz yaþým döndüðüm kadar
Eziliyor, çiðneniyor, titriyor, üþüyorum

Bumudur diyarým tutmayýn çalýlýklar
Sularýn koynuna yardýr hýçkýrýklar

Saatler elime zincirlerini vurdu
Zaman yüreðimde yýkýk virane
Hayelim, hayellerin raflarýnda durdu
Toz kaptý, gözlerim benden divane

Ellerimde soldu gün ile yalnýzlýklar
Dertliler mahzeninde candýr hýçkýrýklar

Güneþler doðmadý ensiz, pencerelerime
Karanlýk vardý, çekmiþ perdeleri
Boþaldýkça kadehim doldum gecelerime
Bedenime saplandý terlemiþ elleri

Gelin gitmeyin! durun! karanlýklar
Sabahlar olmasýn coþsun hýçkýrýklar

Elimi, yüreðimi boþluklara býraktým
Taþ kesildi bedenim yýldýzlarýn altýnda
Umutlarýn koynuna onlar kadar uzaktým
Can bilmedim can yerin yedi katýnda

Benim deðil gökyüzü benim deðil ýþýklar
Gömüldüðümden çok gömülün hýçkýrýklar

Hayelimi yarýnýmý ölüm ölüm kuþattým
Tuttukça gözlerimden kuþ olupta uçtular
Dünümü, bu günümü acýlarla yaþattým
Yarýnlarýn koynuna masalla uyuttular

Her karanlýk beynimde acý acý sayýklar
Alýn vermeyin beni öldüðüm hýçkýrýklar
Sosyal Medyada Paylaşın: