YORDUN BENİ YAR.!

Yordun beni nazlý yar biraz yordun,
Baþýmda siyah saç kýl býrakmadýn.
Kendin ile gurur duyma ha sakýn,
Vazgeçirtip yolum saptýramadýn.!

Vazgeçmedim imanýmdan dinimden,
Deðiþtirmem her dem bir din yeniden.
Sende döndüremedin beni kýblemden,
Kalbime kin nefret dolduramadýn.!

Doldurmaya zaten gücünde yetmez,
Ýçi sevdan dolu zerre eksilmez.
Býrak eksilmeyi kýrk yýldýr bitmez,
Gül’ün tek yapraðýn solduramadýn.!

Bilmezmisin sevdan ateþten gül’dür,
Tonlarca su getir bir dene söndür.
Belkisi yok bile sanma mümkündür,
Bak kýyýp bir damla damlatamadýn.!

Damlatsan bu bülbül yine gül çiler,
Kýrk yýldýr Mevladan hep seni diler.
Bu kul’un gözleri yolunu bekler,
Gözümü yollardan aldýramadýn.!

Ben sevgini merhem sürdüm yarama,
Ýster bir býçak al kes bak þurama.
Yalniz dermaný sen baþka arama.
Verdiðim sözümü bozduramadýn.!

Tufanlarým dindi artýk durgunum,
Hala ilk gün gibi sana vurgunum.
Ben bülbülüm gülüm sanma kuzgunum,
Dikenin batsada ayýramadýn.!

Gül’ü dikensizmi sevdim sanýrsýn,
Öyle düþünürsen çok yanýlýrsýn.
Bülbülden sadýk yar dost bulamazsýn,
Baykuþ’u Bülbülle kýyaslamadýn.!

TÝRYAKÝ saçýna aklar dolsada,
Alnýnda çizgiler çukurlaþsada.
Hasretinden azcýk yorgun olsada,
Sevgini zerrece kurutamadýn.!

Kenan Tiryaki
10 Mart 2013
23.45
Ýstanbul



Sosyal Medyada Paylaşın: