Sus pus olup gezinirken ben,
kendi dünyamda
Sen, göklerde bir kuþ gibiydin,
uçuyordun semalarda
Kapýlýp bir rüzgâra, düþeceksin belki,
benden çook uzaklara... Tuzaklara...
Oysa;
Kumdan kalelerim vardý
Kartondan gemilerim
Her aným, "senin için" bir þafak vakti
Çocuk gibi, yufka yüreðim
Martýlar gibi, çýðlýk çýðlýða,
çakýyordu þimþeklerim.
Denizler benim
Limanlar ben
Gün batýmý
Bir akþam üstü
Güvertede sen...
Ýskelede ben.