kan revan içinde kocaman bir kara parçasýydý artýk baktýðýmýz her yer solumak istemiyorum seninde solumaný istemiyorum bu karanlýðý ve sana benzeyen daha ne varsa
derken arsýz bir uçurtma oluyor ellerin havalan, havalan, daha da fazla ve insan elinin deðmediði bir boþluk doður, kendin gibi beyaz...
sana gökyüzünü armaðan ediyorum yeryüzünü deðil gökyüzü ki, herkesindi...
tellere takýlmak gibi bir kaygýn olmasýn sakýn! düþlerin ipi yoktur... gözlerimizinde
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.