FURKAN'IM..
Evimizin gülü, baðbanýn Furkan’ým bülbülü,
Furkan’ým, Furkan’ým, tombalak Furkan’ým!
Sen gittin gideli hanemiz pek ölü,
Furkan’ým, Furkan’ým, tombalak Furkan’ým!
Sýcakkanýn kana, hemen de kaynayan,
Bazen hoþça gülen, bazen de aðlayan,
Müzikler çalýnca bir güzel oynayan,
Furkan’ým, Furkan’ým, tombalak Furkan’ým!
Koþarken, gezerken abba, abba diyen,
Yerde ne bulursa çabuk, çabuk yiyen,
Uykun gelince de tez boynun büken,
Furkan’ým, Furkan’ým, tombalak Furkan’ým!
Uyuman gelince surat asýþýna,
Ateþi görünce hemen kaçýþýna,
Hasret kaldým senin göbek atýþýna,
Furkan’ým, Furkan’ým, tombalak Furkan’ým!
Yüzüne gülünce tebessümle gülen,
Gezi için yere battaniye seren,
Kollarý açýnca koþa, koþa gelen,
Furkan’ým, Furkan’ým, tombalak Furkan’ým!
Özledim; çarþýda, pazarda gezerken,
Sokakta oynayan bebeler gülerken,
Gamlý gözlerimden yaþlarý silerken,
Furkan’ým, Furkan’ým, tombalak Furkan’ým!
Gittin de evimiz bomboþ kaldý,
Her bir tarafýmýz tamam bi-hoþ oldu,
Ýçim limon gibi pek de nahoþ oldu,
Furkan’ým, Furkan’ým, tombalak Furkan’ým!
Hanemiz halkýndan âlemi ayýran,
Karþýsýnda durunca o denli haykýran,
Biri baðýrýnca baðýrýp çaðýran,
Furkan’ým, Furkan’ým, tombalak Furkan’ým!
Görünce-oyuncaklarý- poþette çözüldü baðlarým,
Eridi aniden olanca yaðlarým,
Oyuncaða bakýp, aðlarým… Aðlarým!
Furkan’ým, Furkan’ým, tombalak Furkan’ým!
Sesin varmýþ gibi çýnlar kulaklarým,
Ýsmini yâd eder her an dudaklarým,
Ýleri de gitmez neden bacaklarým,
Furkan’ým, Furkan’ým, tombalak Furkan’ým!
Ramazan bayramý ertesi gittin sen,
Hem de gider iken hiç bir þey demeden,
Gönlünü mü kýrdýk yoksa hiç bilmeden?
Furkan’ým, Furkan’ým, tombalak Furkan’ým!
Ýçli deden CEMÝL, yazar çatýr, çatýr,
Gelmiþi, geçmiþi hepten hatýrlatýr,
Bir gülücük yolla, telle birkaç satýr,
Furkan’ým, Furkan’ým, tombalak Furkan’ým
KÜÇÜK OZAN(CML DMR) KEPSUT-2000
BENÝMKÝLER’DEN.
LÜGATÇE:
ABBA: Abla demek.
FURKAN: KUR’AN I KERÝM’DE BÝR SURE ADI VE BENÝM DE TORUNUMUN ADI.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.