Canýmý al, kanýmý dök!
Yüreðimi yerinden sök!
Ölüm olup üstüme çök!
Ama deme! Hiç sevmedin
Aðlat beni, hüngür hüngür
Gözyaþýmý, kara döndür!
Her öfkeni, onda söndür
Ama deme! Hiç sevmedin
Dilim âciz, bu aþkýndan
Caný iste! Bu þaþkýndan
Ýnan geçer, o hakkýndan
Ama deme! Hiç sevmedin
Her saçýný, bir gül bildim
Ölümü ben, ödül bildim
Seni bana, gönül bildim
Ama deme! Hiç sevmedin
Þu aklýmý, benden aldýn
Beni dertten derde saldýn
Sen de aþkla, baka kaldýn
Ama deme! Hiç sevmedin!
Birden sana, vuruldum yâr!
Nar-ý aþkta, kavruldum yâr!
Bir bakýþla, savruldum yâr!
Ama deme! Hiç sevmedin!
Soner düþtü, aþktan derde
Kalbe indi, aþktan perde
Seni görür yâr! her yerde
Ama deme! Hiç Sevmedin!
Soner Çaðatay 9 Mayýs 2011 / Eskiþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.