Henüz on yaþlarýnda, Toz pembe hayallerde, Güzel yüzlü çocuktum. Köyümüz vadideydi, Gök yüzüm o kadardý, Ama yetiyordu bana, Her gece ay batmadan, Çocuklarý kandýrýp, Týrmanýrdýk tepeye, BÝZ AY’I TUTACAKTIK. Tepeye varmadan biz, Türlü bahanelerle, Kandýrdýðým çocuklar, Korkuya kapýlýrdý, _Valla annem dediki orda canavarlar var, _Hem ay yakarmýþ eli nasýl tutacakmýþýz? _Öbürü atýlýrdý Allah bize kýzarsa,ay’ýný aldýk diye, Tek baþýma kalýrdým, O güzel hayallerle, Ay beklemezdi tabi, Korkacak çocuklarý.
Zerdeþt--2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Fakhani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.