SENSİZİM ANNE

Sabahlarým üþüyor, alevlerin yok yine,
Bahtýmýn rüzgârlarý sensiz esiyor anne.
Bir türlü aydýnlanmaz karanlýk yüklü sine,
Bahtýmýn rüzgârlarý sensiz esiyor anne.

Evinin balkonunda kuþlarýn mahzun kaldý,
Babamýn nefesleri baþka âleme daldý,
Çoðalamadým bugün bende yetimlik kaldý,
Bahtýmýn rüzgârlarý sensiz esiyor anne.

Sevdiðin fesleðenler ýtýrýný saçmýyor,
Gönlümün yaylasýnda neþelerim uçmuyor,
Gecelerim sis yüklü, perdeleri açmýyor
Bahtýmýn rüzgârlarý sensiz esiyor anne.

Yolum gül yüklü deðil, karanlýkça ve tümsek,
Yokluðunla harabým, kalpte açmýyor çiçek,
Takvimler karardý, iflas ediyor yürek,
Bahtýmýn rüzgârlarý sensiz esiyor anne.

Ruhumun iniltisi neylerimi aðlatýr,
Beþ yýldan beri elim karalarý baðlatýr,
Yýðýlýnca mazim hep gözlerimi daðlatýr,
Bahtýmýn rüzgârlarý sensiz esiyor anne.

Pervane’nin kalemi þimdi sancýyla dolu,
Yüreðine uzanmaz aydýnlýklarýn yolu,
Gönlüme ulaþýyor umutsuzluðun kolu,
Bahtýmýn rüzgârlarý sensiz esiyor anne.




Sosyal Medyada Paylaşın: