susuyorum... susuyorumm.. susuyorummm... kirpiklerim hissediyor yokluðunu.. bir orman yangýný var sol yanýmda açsam aðzýmý ateþ alacak yeryüzü.. konuþmamalýyým.. susmalýyým,yerdeki ölü kuþlarým gibi aþk dolu gözlerimi kapamalýyým .. yada gitmeliyim yaralý bir gül gibi ama , ben kalýyorum susuyorum.. susuyorumm.. susmalýyýmmm..
sessizce tenime deðecek bir gözün özlemini yaþýyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
gökhun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.