Baþýmdaki ak saçlarým deðirmende aðarmadý evlat, Bu bel mevsimlerden bükülmedi, Bu gözlerin feri iki dikmeye söndü. Ömür gün dönümünü yaþarken, Ben ana olduðumu belledim sadece… Uykusuz gecelerime sakladým düþlerimi, Tahta beþikleri ýrgalarken, yýldýzlara astým uykularý...
Sýrtýmda taþýdým tarla, tarla gezerken senli hayallerimi, Ellerini tutarken pamuk, pamuk ben pamuk tarlasýnda yürürken, Ýlk adýmlarýný attýðýn da ben koþtum senden önce acýlara. Sana tutturmadýðým ataþlarý ben yüreðimde taþýdým. Seni aðlatmadým ben yaðmur gibi yaðdým, gözlerimden saðanakça. Her sabah uykusuzluðuma uyandým, Alfabeyi ezberlerken sen, ben sabýr kelimesini iþledim defterime... DUDU BAYRAM
Sosyal Medyada Paylaşın:
dudu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.