senden uzaklaþýnca anladým
seni ne kadar sevdigimi
basit bir tanýþma olmuþtu
ben kýþ günün deydim sen yaz nasýl unutabýlýrým o günü.
ve bana bakýp gülümsemiþtin
kýþ günüm ilk bahar yaz oldu o vakit.
ne zaman gülüþünü hatýrlasam
mevsimler kaynaþýrdý göz bebeklerimde
ilk sen olmuþtun yüregimde o zaman.
biraz cocukca,
ama masumça...
ne zaman gözlerim arasa seni
bir mahane bulur gelirdim hemen yanýna
gülüþünü gözlerini görmek için
akþamlarý cesaretlenirdim yoklugunda
yarýn konuþaçagým söylüyeceðim...
kendime söz verirdim
süslü kelimeler hazýlardým içimden
yanýna geldiðimde
dilim tutulur ellerim titrerdi.
bogazýmda koca bir yangýn
unutulur giderdi akþam tasarladýgým sözcükler.
bir türlü diyemezdim seni sevdiðimi...
sen bana öyle karanlýk bakýnca
bilmiyorsun
nefesim kesilirdi.
ama bilmiyordun seni nasýl sevdiðimi
gizli sevdamý bilmiyorsun...
bilmedin.
Aldý defterimi
önce sevgiyi yazdým kalbime
sonra yýllarca ayrýlýgý...
Bilmiyorsun
ne de seni sevebildim gönlümce.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.