YEŞİL TİRE
YEÞÝL TÝRE
Güme daðýnda aðlar bulutlar,
Rüzgâr eser, gül kokusu savurur.
Eteðinde, içli akar menderes,
Gönülcüðü efesine kavrulur.
Toptepe’de Maltepe’de nevruzu
Hýdrellez görür görmez kýskanýr;
Gelincikler, papatyalar dört yanda
Daðý taþý, renkten renge boyanýr.
Sularýný içmek için gelenler,
Aðaçlarýn gölgesinde dinlenir;
Otuz küsur minareden beþ vakit,
Güzel dinin, güzel sözü bellenir.
Böyle toprak, böyle hava, böyle su,
Hiçbir tablo bende vardýr diyemez;
Hayat uzun, ölümsüzlük var dense,
Böylesini hiçbir ressam çizemez.
Yeþil sende filizi, sende her gün taptaze,
Mavi sende daha hür, kýrmýzý gene öyle;
Sarý ver baþaðýndan, moru da sümbülünden,
Tablonu yapacaðým rengârenk Yeþil Tire…
Mehmet Sadýk Medin Tire-1969
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.