Yücel Abim

Çoðu kendin bilmez sevmem der karsý,
Sanki kendi almýþ dört dörtlük dersi,
Çok olur mert insan düþünme tersi,
Harbi gerçek insan var Yücel abim.

Yücel abi seni tanýmam fazla,
Ýþte çalýþýrken gelinle kýzla,
Hep seni överler bin türlü sözle,
Ýnsan gibi insan der Yücel abim.

Memleketten çýkmaz adam doðar anadan,
Ben býktým usandým ilginç konudan,
Eðer varsa benliðini unudan,
Ýsyaným onlara der Yücel abim.

Severim ben harbi mertoðlu merti,
Dürüstlük insanýn içinde dürtü,
Budur yaþamanýn yaþamýn þartý,
Örnek þoförümüz var Yücel abim.

Abim þaþma yoldan yoluna devam,
Senle deðil zalim zorbayla davam,
Adam olmaz itin neyini sevem,
Sözüme haklýsýn der Yücel abim.

Memleket ayýran insan ayýran,
Zalim babamda olsa olmam kayýran,
Asla boyun eðmem haktýr doyuran,
Sözlerime doðru der Yücel abim.

Bu dünyada hainlere hep sövdüm,
Ýnan yücel abi seni çok övdüm,
Veysel der ki; Harbi huyunu sevdim
Cana yakýn harbi var Yücel abim

VEYSEL ÞÝMÞEK
Sosyal Medyada Paylaşın: