Şerefsiz

Hiç görmedim Allah’ýndan korkaðý,
Sevmem asla insanlýktan ürkeði,
Ýster kadýn olsun ister erkeði,
Dünya dönse adam olmaz þerefsiz.

Yola gelmez söz dinlemez kaçýðý,
Fark etmezki büyük ile küçüðü,
Söz misali nokta nokta çocuðu,
Alem yansa adam olmaz þerefsiz.

Ýyi kötü kulu Allah yaratýr,
Dünya geniþ ama kullar daraltýr,
Ýnsan olmaz iki ayaklý katýr,
Ýnsan dense adam olmaz þerefsiz.

Masumlar bu sözü kendine sanar,
Deðil size yaþla kuruda yanar,
Aç gözlü þerefsiz varlýða kanar,
Dünya dönse adam olmaz þerefsiz.

Komþusu aç iken tok yatan kavat,
Dünya ölümlüdür neyedir hava at,
Ecel gelir bir gün daralýr saat,
Bunu bilse adam olmaz þerefsiz.

Saygý sevgi olmuþ varlýk saltanat,
Þerefsizin içindeki üreyen inat,
Þerefsize þerefsizlik bir sanat,
Nasýl gense adam olmaz þerefsiz.

Þart küçüðe sevgi büyüðe saygý,
Doðuþtan içimde bitmeyen duygu,
Adam olmazlarda yoktur bu kaygý,
Veysel der ki; adam olmaz þerefsiz.

VEYSEL ÞÝMÞEK
Sosyal Medyada Paylaşın: