HERKESİN İSTANBUL,U BENİM ZİNDANIM....
Ne yazacaðýmý bilemedim kederimden,
Ýstanbul geçti gitti gözlerimin önünden,
Ne kasdým vardýr nede alýp veremediðim,
Acýmdýr bana bu ahlarý söyleten...
EYYYY ÝSTANBUL...
Yedi tepen birbirine girsin,
Boðazlarýna yaðlý urganlar geçsin,
Karþýyakana giden dönmesin,
Çamlýcaya çýkanlar etrafýný görmesin..
Kapattým gözlerimi...Ýstanbul,u düþlüyorum...
Kýz kulesini sular alsýn,
Galata kulesinde hainler kalsýn,
Dolmabahçe tam takýr kurusun,
Üsküdar,da bir güzelin yüzü gülsün...
Gem vurdum yüreðime...Ýstanbul,u düþlüyorum...
Bebek,ten geçenler anam desin,
Ümraniye ettiðini bulsun,
Dudullu,nun dili tutulsun,
Göztepenin ýþýðý sönsün,
Vazgeçtim insanlýktan..Ýstanbul,u düþlüyorum...
Bahçelievler viran olsun,
Merter,e namert dolsun,
Avcýlar,a yasak konsun,
Ataköy Allahýndan bulsun,
Yansa da içim...Ýstanbul,u düþlüyorum...
Sarýyer,in al mor olsun,
Kilyos,a gidenler donsun,
Þiþli,nin acýsý dinmesin,
Eminönü bereket görmesin...
Elim yüreðimde..Ýstanbul,u düþlüyorum...
Benmiyim bunlarý söyleyen,
Bunca ah,larý dileyen,
Gönül koymasýn dostlar bana,
Yaram var istanbul,dan yana
Þimdi sustum...Ýstanbul,u düþlüyorum...
SERGÜL KANDEMÝR...06.05.2011 ANKARA
Baþka zaman olsa zerresine toz kondurmazdým ama ......
Sosyal Medyada Paylaşın:
sergül kandemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.