^^SENSİZ YAŞAMIYORUM^^
Bu gece sokaklarda dolaþtým sensiz ve karanlýk sokaklarda
Ellerim cebimdeydi hiç çýkarmadým çünkü sen yoktun yanýmda
Hayalin bile terk etti beni artýk oda gelmiyor bana bu aralar
Bir çok insan gördüm amaçsýz, çaresiz, kimsesiz
Kendimi bir an için onlara çok yakýn hissettim
Sensiz kaldýðým ilk günden beri kendimi hiç bu kadar yalnýz hissetmedim
Seni anlatmaya çalýþtým ama her defasýnda tuttum kendimi
Kimse anlamadý bu güne kadar onlarda anlamaz diye düþündüm
Yolun kenarýna oturup geçen arabalarý izledim þehrin ýþýklarýna baktým
Mahalle aralarýnda dolaþtým binalar sanki üstüme çökecekmiþ gibi bakýyorlardý bana
Korkmadým çünkü benim asýl yýkýmým senin gidiþin olmuþtu
Baþka hiç bir þey bana zarar veremez
Bir kere yýkýlan bir daha yýkýlamaz ki
Otoyollara baktým hani aramýzdaki mesafeleri kýsaltan yollar varya
Otobüslerin içini seyrettim seni aradý gözlerim ama sen yoktun hiç birinde
Yine boynumu büküp yola devam ettim
Deniz kenarýna gittim hani seninle sýk,sýk giderdik
Seni çok özlediðim zaman hep oraya giderdim
Arada bir denizle dalgalara seni anlatýrdým
Deniz hemen sakinleþirdi
Ama bu sefer ne deniz ne hayalin ne dalgalar hiç biri bakmadý yüzüme
Yakamoza sordum neden diye
Oda cevap vermedi bana
Kimseye anlatamadým bu gece derdimi
Aðýr,aðýr çiðseleyen yaðmur vardý sadece bu gece
O bana sadece beni dinle dedi
Bütün gece yaðmuru dinledim
Yavaþ, yavaþ hýzlandý yaðmur ben farkýna varamadan
Bende akan sulara býraktým derdimi, kederimi, sensizliðimi
Biraz rahatladým ama içimdeki acý hala dinmedi
Çok yol aldým biraz yoruldum sana susadým ama içemedim
Senin anlayacaðýn bu gecede kahroldum kendi kendime
Ellerimi cebimden çýkarmadým
Buluþtuðumuz yerlere gittim sensizliði her adýmda yaþadým
Ama hayalin yoktu bu sefer yanýmda
Bu gece sana uzandým ama tutamadým
Hiç kimseyle konuþmadým anlatamadým
Kimse bakmadý yüzüme sanki ben yokmuþum gibi davrandýlar
Seslendim duymadýlar, sordum cevap vermediler
Geri dönerken yolum bir mezarlýktan geçti
Daha önce olsa korkardým
Bu sefer içimde garip bir sýcaklýk hissettim
Sanki beni mezarlýða ayaklarým götürüyormuþ gibi
Gerçek olaný çok geçmeden anladým
Bir mezar taþýnýn önünde durdum üstünde benim adým yazýyordu
Devamýnda ise þöyle yazýyordu:
^SENSÝZ YAÞAMIYORUM^
O an anladým insanlarý, denizi, yakamozu
Neden yaðmuru dinlediðimi
Sana uzanýp ulaþamadýðýmý sensiz daha fazla yaþayamamýþým her þeyi anladým ama anlayamadýðým birtek þey vardý
Böylesine güzel uðrunda bir can verilen aþký neden bitirdiðin
Her þeyi anladým da bir bunu neden yaptýðýný anlayamadým...........ÞAÝR YÜREKLÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.