her bahar
çiçek açsa da içim
her yaðmurda
biraz daha hüzün
düþer bahçeme
biraz daha
ölür yüreðim
kimsesiz sözler
dilimde büyüdükçe
ve sonra
vurulur kuþlar dallarýnda
özgür aðaçlarda saklanamadan
...tek kurþunla!
aslýnda
sadece kurþunla gelmiyor ölüm
ya da azrail kapýyý çalýnca
kilitleyin tüm haklarýnýzý
paslý demir bir sandýða
ve atýn anahtarýný
dipsiz bir kuyuya
istemeseniz de
atacaktýr çýðlýklarýný sonunuz
ölümün ayaz kollarýnda
açarý yok
suskunluðun
korku yüzünde patladýkça
atilla güler