tayakkuza geçen yüreðimde
sen en saf halinle
ikilemsiz bütün hissediþler
senden yana
ah masum deliliðimde haykýran
o çocuk
susma
ve içimdeki
uslanmaz saatlere yenik düþen
bu aþk
ah
rengini býraktýn ardýnda bana
ama dur
gitme
tek cevap
tüm yakarýþlara
senin billur sesinde
dursan yanýbaþýmda
ekþiyip çürümüþ bütün yalanlar
bizden uzakta
soluðunun serinliði
nar düþlerimin yangýnýnda
hiç bitmeyen bir destan
bu aþk
ve hiç dinmeyen bir þiir
özümde
bilmiyorum
yoksa ýþýk saçmýyor muydu ay
oyunu muydu gözlerimin bana
sýrtýmý dönmüþken güneþe
aydaki aksine mi vurulmuþum
meðerse
bir deniz kýzý gönderse gülümsemeni
ýþýldarken yakamozlar
teninde
buzsuz rakýma eþlik etsin diye
ah! lakin
gözlerin geceyi saçarsa yüreðime
her an düþecek
belirsiz bir iþkencenin girdabýna
ve her sus
içimde deprem
tüm yaþanmayanlara
ne var ki
bir küçük zaman diliminde
bir damla su da olsa
yok daha yücesi sevgiden öte
her sözüm düþmüþ aþka
senden yana
özüm de
düþüm de
teyakkuzda
atilla güler