Ve sen, ayrý kaldýk belki gökkuþaðýnýn siyah beyaz renklerinden. Suya bin bir hüzün ayrýlýðýn bini beþ kuruþ bile deðil. Denize atýlan kumlar gibi ayrýþýyoruz. Ah bu sýnýrlar. Üzerimizde daraðaçlarý gibi. Gene de izin vermiiyeceðim gitmene kayýp ellerimden. Soðuk kalsýn dudaklarým, Ben yalnýzlýðý ölçüp tartmýyorumki sen kim yalnýzlýk kim.. Hasar raporarýmý hep sonraya sakladýðým gibi. ve sen þiirlerimdeki güzel kadýn. Nerdesin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
lapella Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.