Sesleniyorum yalnýz kalan kelimelerime. Duymak istercesine cevaplarýný. Bir seni soruyorum, bir kendime kýzýyorum. Renksiz dünyam bir tek kendimden bile uzak. Çýrpýnýrken kollarýmda deniz, Ýyot kokusu sarýyor sensiz geçen günler gibi kollarýmý. Karanlýk dört bir yaným. Seni hissettiren, beni acýtan gökkuþaðýn siyah beyaz. Boðazýmda düðümlenen kelimeler kadar Kafiyesiz kifayetsiz kalan tümcelerim. Ve sen þiirlerimdeki güzel kadýn... Nerdesin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
lapella Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.