Sessiz Anılar…
Yaðmurlar, gizliyor gözyaþlarýmý.
Rüzgarlarýn ýslýklarýnda hüzün.
Yapraklara gömülmüþ anýlarým.
Son bahar dedikleri bu olmalý…
Dalgalarýnda savrulan tekne gibi,
Kaybettim rotamý denizlerinde.
Sanki…
Bir Liman arýyor; çaresiz,
Okyanus Mavisi gözlerinde.
Kulaklarýmda martýlarýn çýðlýklarý.
Yalnýzlýðýnda suskun sonbahar.
Yaprak gibi düþüyor gözlerimden.
Sessiz sessiz anýlar…
Gökyüzü karanlýk.
Terketmiþ güneþ, tüm gülümsemelerini.
Gecelerin karanlýðýnda ay.
Þimdi, oturduðumuz o sahillere,
Göz kýrpýyor yakamozlar.
Yosun kokularýnda sahil,
Üfül üfül esiyor meltemleri.
Arýyorum gök yüzünde.
Yýldýz yýldýz gözlerini.
Diyorum …
Bir güvercin olsam, uçsam semaya.
Sevda yüklü kanatlarýmla.
Sonra…
Kaybolmadan gelsem
Konsam yanýna,
Yüreðimde ki sevda kurþunlarýyla.
Yine…
Sararmýsýn yaramý,
Yine…
Severmisin beni avuçlarýnda…
Erdinç Sert
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.