Ve baþladý gözleri aðlamaya resimden taþarcasýna Dört duvar önünden gitti her gece Gözleri de bir türlü ara vermiyordu Ölüm peþindeymiþ Ýdam fermanýymýþ Susup bekliyordu sabah ezanýný
- Düþecekti duvarlardan zaman bir tablo gibi Düþüncesini aþan gizli bir mimari vardý- Ondan konuþmuyordu Aðlýyordu
Sessiz bir ýslýk ruhunu çarmýha geriyordu
Bende bir haller vardý bir gariplik Seyrediyordum, caným yandý karþýsýnda Üþüyordum Iþýk sabahýn ilk ýþýðýnda
Düþtü duvardan avutan gecenin sonunda Çerçeve ömründen öte duvarda ama ne çare
e.e Sosyal Medyada Paylaşın:
elif ergin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.