ölümü gördüm anne
Ölümü gördüm dar sokaklarda anne
Sözcüklerim daraðacýnda sallanýyordu
Nefes alamýyordu ciðerlerim, karanlýkta konuþamýyordum
Ben artýk görmüyordum anne…
Ölümü gördüm anne
Bana sesleniyordu yavaþça, usul usul gel diyordu yanýma
Daha 17 sindeydim hayatýn oysa
Gülüp eðlenecektim, koþup coþacaktý gönlüm
Ölümü gördüm pembe kaldýrýmlarda anne
Sek sek çizip oynadýðým sokaklarda bana bakýyordu
Beni izliyordu, benim yanýmda dolaþýyordu ölüm anne.
Anne…
Ölümü gördüm aynadaki gözlerimde
Gözlerim ölümden baþkasýný görmüyordu anne
Daraðacýnda býraktýðým sözcüklerim,
Uzaklarda býraktýðým yârim merhem olmuyordu ölümüme anne
Anne…
Ben artýk ölüyorum, uzaklardaki yârime selam söyle
O sensiz göçüp gitti de…
Anne…
Ben artýk ölüyorum babama selam söyle
Selam söyle çocukluðuma ben artýk ölüyorum anne…
süleyman oðuz ðayretli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.