Gece ay ve ter Sen uyurken öylece Sýrtýmý verdiðim duvardan Kazýdým týrnaklarýmla Yarým kalan bütün kelimelerimi Toplayýp avuçlarýmda ve Sana yazdým bunlarý Kurak ve kirli ellerimle ..
Geçmiþten bir zamandý Geçip giden.. .. Konuþmayý bilmezdim daha Yakýp son sigaramý orta yerde Pamuktan masallar yazdým sana Bir perinin kanatlarýna takýp geceleri Ýnsanlarý yazdým tek tek Çürümüþ cesetlerini bir hayal içinde Ve peþleri sýra giden bir dünyayý
Meryem aðlýyordu örneðin Çarmýða örtülmüþ çeyizine bakarken Ve kutsanýyordu dünya Adem’in elleri çolaktý ve kirliydi Siyah bir kefen içinde elmaya gidiyordu son kez Ölüyordu yeniden ve de Aldýðý her nefeste
Biz yoktuk henüz Zimmetliyken Tanrý’ya Araf’ýn baþýnda günahlarýmýzdan arýnýp Tertemiz bir sayfaya doðru yüzümüz Nur içinde yatmadan örneðin Ýki melek bir leylek Ölüyorduk son kez Doðmak için yeniden Bir defter sayfasýna not düþerken adýmýz..
..
Ve sonra bir sabah Býrakýp elini Cennet’in Uyduk Adem’in peþi sýra Buz tuttu sesimiz.. Yandýk ..
Þimdi uyandýrýp seni Anlatsam bütün bunlarý sana.. Neyse.. Ýyi geceler. Sosyal Medyada Paylaşın:
Özkan KÖSE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.