Sen uyurken büyümeni seyrettim bebeðim , yýllar sessizce ne çabuk geçmiþ , geceleri uyutmuþ , gündüzleri saymamýþýz ,
hatýrla bebeðim! yavaþ giyiniyordun , geç kalacaksýn okula diye kýzmýþtým sonra … kahvaltý yapýyordun , üzerine dökmüþtün gömleðin leke olmuþtu , sert sert bakmýþ , “gene mi hiç dikkat etmiyorsun” diye söylenmiþtim. sense yumoþ , yumoþ tatlýlýðýnla bana bakýp gülümsedin , arkamdan “hoþçakal anneciðim” dedin ,
..:okul dönüþü eve girmeden , formaný dahi çýkartmadan ödevlerini yapardýn , bense “önce eller yýkanmalý , yemek zamaný” der, hýrçýnlýðýný manasýz bulurdum ,
oysa ideallerini ödev aþkýna hýrs yapmýþtýn , “gene de unutmam de mi?” diyerek “peki” derdin sessizce …
..:odaný daðýnýk býraktýðýn için asker gibi emir vermiþtim , “disiplinli olamayý öðrenmelisin” diye , oysa çok düzenliydin ,
..:akþam olmuþtu; ben kitap okuyordum , sen “anneciðim banada kitap okur musun?” demiþtin , “bu gece olmaz hala odaný toplamamýþsýn , kaç kez söylemem gerek” ciyerek birde kzýmýþtým , sesizce odana gittin ,
..:çok geçmedi gene geldin , “þimdi ne istiyorsun ! ” serti sesim ve de aksiydi ,
..:düþündüm… düþündürdün… vicdanýma sordum, beni kýzdýracak hiç birþey yapmamýþtýn , neden böyle davrandým?
büyümeðe ve öðrenmeye çalýþan bir çocuktun , öyle davranýyordun, davranman gerektiði gibi ,
:bense yetiþkinlerin sorumluluklarla dolu dünyasýna kendimi kaybettim , sense ruh dünyamda gezindin; benim öðretmenim oldun , öpmeyi , “iyi geceler” dilemeyi unutmadýn , ellerim saçlarýnda gezinirken bunlarý düþündüm bebeðim ,
..:yýlar çok çabuk geçti , þimdi ekmeðini eline almýþ delikanlý oldun , geçmiþte gösterdiðin anlayýþý , bugün ben sana göstereceðim , uyandýðýnda ana sýcaðým kokusunda özlem hasretiyle , seni baðrýma basacak, sen gülünce gülüp sen aðlayýnca aðlayacaðým
..:senin anlayýþlý davranýþýn çok dokundu oðul , kendime daha büyümediðini , çocuðum öðretmenim, arkadaþým olduðunu , bana gösterdiðin sevgi için , teþekkür etmeliyim ,
..:þimdi sen neredesin? gözlerimi yumduðumda , sen uyurken büyümeni seyrettiðim , bir rüyaydý gördüðüm ,
tekrar sýkýca kapatýyorum gözlerimi , geceleri saymýyoru , gündüzleri silmiyorum ve.. bekliyorum , “iyi geceler anneciðim seni seviyorum” demen için ,
hani ... þimdi sen neredesin ey oðul?
Gülay GÖKTÜRK Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülay Göktürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.