DELİ YÜREĞİM

Yaralýdýr yüreðim, bekler yarým kalan diðer yanýný.
Aklým firarda, arar durur yürekte kaybolan beni,
Yüreðim isyanda, aklým bastýrmakla meþgul seni.
Bilsen ne girdaplar, ne fýrtýnalar kopuyor içimde...
Akýl ile yürek bilmem kaçýncý savaþýnda,
Bilmem bu kaçýncý hesaplaþma, kaçýncý kavga.
Daha kaç uzun gecem var, uykusuz geçecek !
Daha kaç þiirim var, kime yazýldýðý bilinmeyecek...

Bu gece gidemedim kendimle, düþlediðim o yere...
Yüreðimle hesaplaþýp, dinmez acýsýný dindirmeye.
Dalgalarýn köpüklü nâmelerine býrakacaktým usulca,
Gecenin ýslýk çalan meçhul rüzgarlarýna savuracaktým,
Sahilin baðrýndaki kumlara gömecektim görünmeden.
Belkide yürek savuracaktý aklýmý, gökteki yýldýzlara...
Yürek mi dönerdi yoksa akýlmý geriye, bilemem gayrý.
Dedimya, bu gece gidemedim kendimi alýp oralara...

Yanlýþ bir zamanda, yanlýþ bir masalda çýktým ortaya,
Tuz oldum ilaç olmak isterken, kanayan yaraya.
Sordum hep yüreðime, Ey yüreðim derdin ne ?
Akýp giden bir hayatýn, sevdiklerin sevenlerin varken,
Nedir be derdin ? Niye bu ateþle oynama isteðin ?
Ey laf dinlemez, dizginlenmez, isyankar Yüreðim !
Nedir benden istediðin ? Söküp atmak mümkün olsa,
Ýnan gözümü kýrpmadan yapardým ! Ýnan söker atardým.

Ýsyan ettin de ne oldu, ne geçti eline Ey yüreðim !
Ulaþtýn mý muradýna ? Baþýn göðe mi erdi þimdi..!
Giydinmi sýrtýna sevda denen o ateþten gömleði...
Ey yüreðim ! Beni taþýyan sen, bir taþ attýn kuyuya
Hadi kolay gelsin, çýkarda görelim kendini huzura...
Sorarým sana ; Dindi mi sýzýn, geldi mi yarým kalan yarýn ?
Yusuf olmak meðer ne zormuþ, piþemedim yandýkça ben !
Züleyha misali kaybettim kendimi, bir avuç yürek elinde...

Bundan sonrasý benim yolum, alevler içinde bu yürek,
Artýk tek yanacaðým bu ateþte, tek kalacaðým bu kuyuda.
Ne bir kervan geçecek, ne biri su çekecek yüreðimden.
Bazen seller içindedir insanýn... akar delice ama sessiz,
Bir sen bilirsin, bir sen tanýk olursun ama çaresiz...
Ne gariptir, bir yaným boðulurken diðer yarým ateþten kor.
Ýçim yanarken üþüdüm diyemem ya baþkalarýna,
Yada içim üþürken, dýþým yandým diyemezdi sana...

Ey yüreðim ! Sanamý kaldý dertlerine yoldaþ aramak.
Hakkýn yok biliyorsun, kimseye sitem etmeye...
Sen ettin sen çekeceksin... karýþtýrma beni gönül iþine.
Feryatsýz çýðlýklar atacaksýn ama kimse duymayacak !
Çaresizce beklerken, içindeki sabýr taþýn çatlayacak !
Çaðladýðýn gibi durulacak, akacaksýn ait olduðun yere,
Artýk usulca kapanmalý, kapanacak bu son perde..!
Ey yüreðim ! bulaþtýrma artýk kimseyi sessiz gidiþine...

Ve sen ! Delice esen rüzgarlara direnen ey gelincik !
Karlý daðlarda fýrtýnalara baþ kaldýran asi kardelen !
Ne bekleyebilirdim ki, ne isteyebilirdim ki senden...
Saklý ve uzaktan sevmek... baþka ne gelirdiki elimden.
"Al benide götür" diyemezdim ya Kaf daðýnýn ardýna.
Bilseydim eðer, görseydim eðer, oynarmýydým bu ateþle !
Ýzin verirmiydim bu yangýna, göz yumarmýydým yüreðime !
Elbette göz yaþlarýmla söndürür, bitirirdim iþini sessizce...

Senin kadar yüreði deli, gözü kara olamadým belkide,
Göremedim bu kör yüreðimle olaný, olacaklarý...
Gel-Gitler içinde, sarhoþu olmuþken içimdekilerin...
Madem söküp atamadým, atamayacaðým seni !
Senle ama sensiz yaþamayý öðrenecek bu yürek.
Sevgin her zaman yüreðimde, köz olup alevlenecek...
Uzanýp dokunamadýðým, derdim, hayalim, her þeyim !
Ne olur affet ama unutma ! Beni benden alan Deli Yüreðim...
-vedâti-
( Vedat Topuz - 28/04/2011 )

Sosyal Medyada Paylaşın: