Uzaktan gördüm seni,yaz yaðmuru çizeliyordu. Derin ormanlar arasýnda bahçede oturuyordun. Öylesine güzel hoþ görünüyor,ben seni izliyordum. Ortanca çiçekleri daha renk vermemiþti,sen bekliyordun. Ufukdan güneþ dallarýn arasýndan sana inceden dokunuyordu. Benzersiz bir tabloya bakar gibi,ben seni zevkle izliyordum. Gözlerinden çiy tanesi inciler süzülürken,ufak fýsýltýlar duyuyordum. Uzaklardan sana sesleniyor korku ile cezalandýr beni diye haykýrýrken. Tüm izin ve görevler sana ait, sen izin ver ey aþk diye yalvarýyordum. Ufuktan güneþ dallarýn arasýndan sana dokunuþlarýný geceye býrakýyordu. Sen giderken ben seni bu yerde benim sesimi duyman için bekliyordum. S.A.2011.NÝSAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Salih Ataseven Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.