akşamlar düştü önce..

akþamlar düþtü
önce
kýrýk þiþelerden
akan
meye
ardýndan
þuh bir kahkaha
böldü
uzun bir tümceyi
orta yerinden..

fiyaskoydu
belliydi
üç yerine
dört yazmýþtý etiketine..
üçü
doluydu
meyle
dördü
hiç olmamýþtý..

akþam
sinerken bedenine
o
karanlýðý
doldurdu
kýrýk þiþesine..

yürüdü
sonra
koþtu
gece
onu bekliyordu
tüm zulmetiyle...

02/05/2011
ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın: