YASAKLADIM ÇİÇEK KOKULARINI

sevdim sessiz kaldým , gizledim
gözlerimi kapattým geceden kaçtým
güneþin doðuþunda sevdim ýþýkça
sýrtýmý döndüm tanýn güzelliðine

yasakladým çiçek kokularýný kendime
geceleri karanlýk olmaktan men ettim
sevdim boynu bükük kaldý yüreðim
yakamozlarý martý kanatlarýyla gizledim
kumsalý yýkadým dalgalarla sabahlara kadar
seni düþünürken görmesin diye ayak izlerin

çiðlere sardým gözyaþlarýmý, sevdim
kimselere söylemedi dilim, sevdiðini
sadece þiirlerde yaþadým sebi sevdiðimi
kör kuyulara sakladým kuru gülleri,
sana vermek için derlemiþtim oysa
gül kurularýna bakýp sevdim ruhunu

bedenini azrulamdým sadexe ruhunu
çok sevdim gönül güzelliðinde uzaklarda
gözlerin ne renk diye düþünmedim bile
özlediðimde yanmasýn diye yüreðim

arzular sararken sevdalý bakýþlarýmý
ruh yarenliðine saldým kalp atýþlarýmý
gökyüzündeki en parlak yýldýzý sen saydým
kaldýrmadab baþýmý gülümsedim sadece
sessizce sevdim seni, sakladým kem sözden


aðladýðýnda yüreðime hançerler sokuldu
güldüðünde duadaklarýmda gülücükler açtý
sen bakamazsýn diye gülmedi bakýþým
yüzümdeki donuk duruþta sevdim seni
söylemeden yaþadým dizlerime
ýssýz kaldýðýmda çýkartýp düþlerimi okþadým
saçlarýný okþamasam da sevdim seni

Sosyal Medyada Paylaşın: