Güneþ yok, Güneþ var ama yok, Bulut, Bulut var. Bulut varsa unut, güneþi unut. Bekle, Yaðmuru bekle, ilk damlasýný bekle, Sonra, Düþünce ilk damla burnuna, Al onu, þahadet parmaðýnla, Ve bak, Damlaya bak, göremezsin, Suyu görürsün, damlayý göremezsin, Çünkü; Damla yok, Damla var ama yok. Damla, Semadan burnuna düþene kadar var, Sonra yok.
Þimdi… Onu düþün, Sana düþeni düþün, Taneni, Damla taneni, Birtâneni düþün, Var mý… yok mu…?
Sosyal Medyada Paylaşın:
tarkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.