Vazgeçtim Senden
Eh! Be! hayat.
Alcaðýný adlýnda benden,
Ne verdin senden isterken.
Ümit ettim hep
Her þeyi býrakmýþken zamana.
Bu kadar acýmasýzmýydýn,
Bu kadar zulm niye.
Neden bu bencillik,
Atmýþken kendimi ellerine.
Tutunamadým, düþtüm.
Kaldýrmadýn be! hayat…
oysa;
Ne ümitlerle baðlýydým sana.
Her gecenin sabahýydýn sanki.
Her acýya, her hüzne merhem.
Ama;
Kopardýn beni senden, dirhem dirhem.
Zoruma gidiyor desem haksýzmýyým.
Aðlattýn sen gülen gözlerimi.
Düþerken tutmadýn ellerimi.
Cehenneme çevirdin be! hayat,
Cennet bildiðim günlerimi.
Þimdi ne verebilirsin ki bana artýk.
Ömürü tükettik,sona yaklaþtýk.
Unuttuk gülmeyi, aðlamaya alýþtýk.
Karmakarýsýk, sarmaþýk sarmaþýk karýþtýk.
Artýk;
Çözülmez düðüm olduk birlikte ikimiz.
Yollarýn býçak sýrtý, bana Sýr’at,
Mümkün deðil ki aþmak.
Vazgeçtim senden,
Vazgeçtim senden be! hayat.
erdinç sert
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.