Karanlýk örtüsünü ufka çekerken zaman
Umutsuz çýðlýklara bir yenisi eklenir
Bir pula kýymet bulur aþk kilesinde onur
Yok olasý ne varsa kor göðsüne yüklenir
Yýkýlsa tüm deðerler yine dilenmez aman
Vefanýn cemresi hep mahþerde mi beklenir
Bulunmaz mý dünyada, insanlaþtýran o nur
Unutulur yaþanan küçük büyük hatýrât
Yalnýz odur erdemi yârdan arda kalanýn
Çürür belki gömülse topraðýn âðuþuna
Yine de izi kalýr aþka dair yalanýn
Zorlar durur hayatý kýldan ince bir sýrat
Eðer ki nefs adýna sonu yoksa talanýn
Yüklenmeye deðer mi bunca kahrý boþuna
Sökülür yavaþ yavaþ kalenin muhkem suru
Tebâya vebâl düþmez olunca þah bîkarar
Harcamak revâ mýdýr hoyrat bir metâ gibi
At zarý ne gelirse, hayat deðil ki kumar
Hakkýyla tartmayýnca haktan lütuf þuuru
Dökülür perçem perçem sîmadan yerlere ar
Yükseklerden bakarken görünür arzýn dibi
Nedendir yok ki bilen hep inkâr kucaðýnda
Sýdk olmanýn þartýyken sadâkâte râm olmak
Erilmez, sapa yola mahkumsa eðer zirve
Kendine yabancýdýr ayna aksinde yamak
Çözüm yanmaksa mutlak Yunus’’un ocaðýnda
Çaðlamalý seviler kalplerde ýrmak ýrmak
Ve yürünmeli yollar hükmüyle Safâ-Merve
Saçýlsýn orta yere hem aslý hem darasý
Gönlümüzle seçelim kul olana þâyaný
Nedir aþk kime vefa bu teraziler niçin
Ruhumuzla görelim hikmetteki beyaný
Kandýrýp kendimizi yalan gerçek arasý
Çeliþkiyle boðuþmak geçen ömrün ziyaný
Þimdi düþünme vakti, iki el bir baþ için
2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.