Müebbed bir yazgýnýn tevbe tutmaz kalemi
Birazdan, ah birazdan renginle yanacaðým
Ýlmek ilmek dokuyup yüreðime elemi
Birazdan ey sevgili aþka boyanacaðým
Gel ey þems-i cihâným derdine mübtelâyým
Deðil mi ki sözümdür ebediyyen ’belâ’yým
Sürmeleyip gözüme vakti eriten toyu
Her gece yarýsýnda ben seni anacaðým
Yudum yudum sunulan ölüm yaftalý suyu
Ab-ý hayat hükmünde içtikçe kanacaðým
Gel ey aþk-ý âvâzým yanýk dîlde sal’ayým
Deðil mi ki sözümdür ebediyyen ’belâ’yým
Günahýnla yýkansam kuþatsa nâr-ý beyzâ
Tutunduðum her koru ellerin sanacaðým
Eðer yazýlmamýþsa ismin levh-i mahfûza
Arþýn her katmanýnda seni aranacaðým
Gel ey kâr-ý tesellim varlýðýnda kalayým
Deðil mi ki sözümdür ebediyyen ’belâ’yým
Ne kadar zor olsa da kýrýp fenâ okunu
Bilirim ki yine ben aþkla sýnanacaðým
Kaybetmekten korkup da uzak tutsam kokunu
Bin kez inkara gitsem yine inanacaðým
Gel ey kutlu nefesim nefesine dolayým
Deðil mi ki sözümdür ebediyyen ’belâ’yým
Kâinatta var olan herþey sevi uðruna
Daðýlsam þerha þerha aþkla yamanacaðým
Düþsüz bir yetim gibi sýðýnýp da nuruna
Kaldýkça yüreðinde gülle donanacaðým
Gel ey kalb-i medarým yalnýz sende olayým
Deðil mi ki sözümdür ebediyyen ’belâ’yým
2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.