Son þiirimi yazdým Defterimi kapattým bir azap gibi Çöktü üzerime nefes alamadým Son kez ýslak sayfalarýný çevirdim Yaþanmýþ dert semeriydi Her sayfaya çizik çektim Her sayfada bir ceza vardý Ýlkinde ela gözlerýn tutuklamýþtý Sonra ; Dudaklarýn Gülüþün ... son þiirimi gamzene yazmýþtým O çiçek gibi açýnca ben aðlamayayým diye Gözü yaþlý gitmek istememiþtým Dört duvar yýkýldý ve yürümeyi unutan ayaklarýmý sokaða saldým Bizim köþe baþýnda ki meyhanaye takýldým Varlýðýn sarhoþ etmiþtý Yokluðun beni ayyaþ Bir durakta kalmýþtým Sana gelen otobüsleri beklýyordum Bileti olmayan yolcu sakinliðiyle ve sana geliyordum Yaðýz at hýzýyla Bir boþlukta koþuyormuþum Meðerse defterýmý yanlýþ sayfadan kapatmýþým
Yazan:Sercan KORKMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
sercankorkmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.