Baykuş Bakışlı Gece

“ Baykuþ Bakýþlý Gece ”

Kanamanýn en acý olduðu andýr gece
Ruhda kopan fýrtýnalarýn
Sadece sizsinizdir þahidi
Kurulur da yaðlý urganlý daraðacý
Bekliyorum verilecek cezamý
Bir yalnýzlýk bil/eyliyorum dudaklarýmda
Her gün biraz daha çöküyorum
Kendi açtýðým çukura
Bir pervasýzlýkdýr alýp gider baþýmý
Gecenin baykuþ bakýþlarýnda
Her gece yeniden geriliyorum çarmýha

Uzansam dokunacaðým saydam tenine
Özlemlerim diz boyu
Acabalar d/üþüyor yastýðýmýn üstüne
El yordamýyla
Yastýðýnda arýyorum imbat kokunu

Gözyaþlarým eþkýya tümcelerime
Bilsem de gelmeyeceksin
Nedensizce
Köþe baþlarýna asýlý kalýyor gözlerim
Bitsin artýk
Bitsin dilimden sana çekilen ýrmak
Koparýyorum kanatlarýný uzak gecelerimin
Vuruyorum da senden düþen düþlerimi
Düþtükçe yuvarlanýyorum
Yazdýðým þiirler sýzýyor içimden

Paradoks gecelerin sabahlarýnda
Göðsümü yakan güneþ
Kavruluyorum
Acýyan ruhta nüksediyor yaralar
Ýndiriyorum tozlu raflardan anýlarýmý
Üfürdükçe tozlarý yapýþýr üstüme

Bir çocuk olurum, korkak kelimelerden incinen
Büzülürüm kararmýþ gözlerinin karasýnda
Ateþi yakar dilinin tutuþur da saçlarým
Kazýyorum damaðýmdan kemikleþmiþ ismini
Kývýlcýmlarýn küstüðü bir avuç közüm
Savur beni olayým darma duman
Erimiþ kalemim, yapýþmýþ parmak uçlarýma
Tutuk/lanmýþ cümlelerim

Sen gittin
Doðru bildiðim yanlýþlarýn kör ebesiyim
Kaçtýkça kendime ebeleniyorum
Gözyaþlarýmda asýlý hayalini indiriyorum mendilime

Seni andýkça her seferinde
Bir çýra dokunurken tenime
Unutuyorum acýyý
Kýrýk aynanýn çatlaðýnda arýyorum kendimi
Kararsýzlýklarýn çukuruna kaçmýþ gözlerim
Mor halkalara asýlmýþ piþmanlýklar
Kimim ben?
Tanýdýk olmayan bir siluete bakan gözler
Neden öyle b/akarsýnýz þ/aþkýn
Bulmak ister gibi bir ipucu
Kimsin sen ?

Geçmiþin korkularý tükürür yüzüme
Çatlýyor ben deyip tutunduðum bakýþlar
Suçluluklarým mý akýyor ne
Saçlarýmdan
Çaðlýyor yürek sesim
Islatýyor her yaný

Senin yanaklarýndan akarken piþmanlýklar
Kalk yüreðim
Hadi kalk
Þimdi hesaplaþma vakti
Ettiðim beddualar eþliðinde
Kurduðum daraðacý
Yaðlý urgan ucunda sallanan ben
Korkuyla kapanýyor ellerim yüzüme
Bir sis bulutu içinde þekil/sizleþir bedenler

Loþ kapýlar devrilir üstüme
Þimdi karanlýk cehennemlerden
Yazýyorum bu mektubu sana
Belki ulaþacak, belki de hiç ulaþmayacak
Edemediðim tüm elvedalarým yürüyor önüm sýra
Þimdi gitme vakti
Beni kendinden þimdi
Hadi sen uðurla


lemide
Sosyal Medyada Paylaşın: