* Düşündükçe Üşüyorum *

Nicedir görümüyorsun, bu sahillerde
kanadým gidiþine
sessiz, sedasýz mý olacaktýn böyle?
söyle,
hangi trenler kalkýyor içinden
japon gülü gibisin. Tsunamiden mi kalkýp geldin?
büyük kentlerde mi dolaþýyorsun yine?
öyle ki,
avare gönlüm kaygýlardan âzâde;
tatsýz, tuzsuz her þey, sensiz ne varsa
artýk beklemenin anlamý yok, kurallar böyle
sen, yakamoz deðilsin ki yýldýzlarýn olsun.


Bizdik, uzakta geçen gemileri, gömleksiz sabahlarý
birlikte seyreden
gözgöze gülerdi bakýþlarýmýz, esmer dudaðýnda
þimdi,
yokluðun bana bir ödül eskimiþ burçlardan
düþlerimin metropollerindeyim, seni arýyorum
bugün hep seni düþünüyorum iþte...
dirisin hâlâ uzaktan uzaða.


Sensizliði tahayyül edebildiðim zaman
uçup gidiyorum üstünden, bir yýldýz doðuyor
bir vapur yanaþýyor kaçýþlarýma
sallarým uzaklardan mendilimi sana
târifsiz kederler içinde olurum birden
koþuyorum ayrýlýklarýn çaðrýsýna
neden karmakarýþýk, bu soysuz sevdalarýmýz
hazin gedi, hazin gitti, koca ömrümüz.
bence, yalnýz Ege anlayacaktýr beni
denizler kudurdu, yitirdim yavru ceylanýmý
dizlerimin altý uçurum
dipsiz bir kuyudayým, Yusuf misalý
düþündükçe üþüyorum.


Sen, hapsedilmiþ bir gelincik misin?
arsýz, vedasýz, ve de kararsýz bir mevsim gibi
neydi, sorup da öðrenemediðin, aradýðýn bulamadýðýn neydi?
biliyor musun
ebruli gülüþlerini, kýnalý uykularýma süsledim
varsa zemheri ayazlarýn, yak beni
yýllar utansýn ýzdýrabýmdan
küle dönen közüme, usulca... üfle
rüzgârlarýn yas tutsun Anadolum’da.


Nuri Daðdelen
Özdere-Ýzmir
20.4.2011
Saat.15.
Sosyal Medyada Paylaşın: