sen gidince yaþamýn dinmez ezgileri saðýr eder mevsimlerimin maestro bakýþlarýný ardýnca sürüklenen azgýn sularda boðulur doðmayan bebeklerimiz göðsümü yýldýrýr yumruklarýn üç kuruþa çalýþan iþçiler gibi düþer ihtimaller ayak izlerinin killi kuytusuna
son sözlerinde asýlý kalýr þimdi merdivenimin trabzanlarýndan kayan yýldýzlarýn feri duy gibi fýrlar kalbimde ki zemberek kotarýlmýþ yýllarýn sarýþýn kaldýrýmlarýnda uyuklarken kirpiðime konar yalnýzlýðýmý okþayan dudaklarýn
alýþmam bir çýrpýda…a l ý þ a m a m ölümü özlemeye korkarým pejmürde akþamlarda bir baþýma içmeye..
“tesellisiz sabahlarýn uyuyakalmýþ düþ perisi erken sabote edilmiþ aþk maðduru yorgun kamçýlý yüreðim sus þimdi þiire sürgün et sesini o gelmedi gelmeyecek”
ve sen aðla þimdi otaðýnda su sesleri biriktiren toprak saksý, oldu bittiye getir sevmelerini ki zaten seversin kaçak güreþlerde kimliðini teslim edip sedasýzca gitmeleri..
Çiðdem Parlayüksel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çiğdem P. Yüksel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.