Bir þiir yazmalýyým bu gece biraz gece tadýnda biraz uykusuzluk biraz da sen kokan bir þiir
þimdi sen , uyuyorsundur öylesine derin öylesine çocuk saflýðýnda
kimbilir kaçýncý rüyanda belki mutluluktan uçuyor bir çocuk sanýrým senin çocuksu yanýn bu çocuk olmalý
annen mi þu yanýbaþýnda gülümseyen? bu nur yüzlü esmerce güzel kadýn bence annen eminim
uyku tutmuyor beni günlerdir uyuyamam biliyorum artýk uyumayý denemiyorum bile
bitkin düþesiye kadar böyleyim iþte gecenin sesini dinliyorum ve bir yandan da sana yazýyorum
neredesin þimdi sen nasýlsýn bilmiyorum aslýnda bunun ne denli kötü bir duygu olduðunu bilirsin yüreðinde çýðlýk çýðlýða yankýlanýrken o ’ nun yokluðu oyalarsýn kendini kandýrýrsýn bile zaman zaman gecelerden sabahlara
yalnýzlýðý her kabulleniþinde bir umut vardýr inceden yine de "bir gün belki bir yerlerde karþýlaþýrýz" dersin içinden oysa bilirsin ki, ne o bildiðin sevdiðin eski sevgili ne de sen , eski sen deðilsin artýk
anlamsýzlýklarý düþünürsün gecelerden sabahlara kadar yine de yaþarsýn iþte elbet buna da , yaþamak denilebilirse ... ...
Mert YIGITCAN 28 nisan / perþembe / 2011 / istanbul Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.